| مروری بر رویکرد سازگاری کشاورزان در مواجه با تغییر اقلیم |
| کد مقاله : 1317-IAEEA2020 |
| نویسندگان: |
|
سیده زهره محمدی *1، سعید محمدزاده2 1ترویج و آموزش کشاورزی/ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان/ ملاثانی/ اهواز 2گروه ترویج و آموزش کشاورزی- دانشکده مهندسی زراعی و عمران روستایی- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان |
| چکیده مقاله: |
| فعالیت‌های انسانی در دهه‌های اخیر به گرمای جهانی کمک کرده است و جدا از ایجاد آلودگی زیست محیطی، تغییرات اقلیمی به یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین چالش‌های زیست محیطی قرن بیست و یکم تبدیل شده است. تغییرات اقلیمی به تغییراتی در وضعیت آب و هوا اشاره دارد که برای دوره‌های طولانی ثابت بوده و اغلب یک دهه یا بیش‌تر طول می‌کشد. تغییرات اقلیمی می‌تواند هم به دلیل اتفاقات طبیعی و هم فعالیت های انسانی باشد، هر چند در حال حاضر اقدامات انسانی بر علل طبیعی به وجود آورنده‌ی این تغییرات غلبه نموده است. شواهد موجود حاکی از آن است که تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی اثرات بسیار وخیمی بر بخش کشاورزی دارد که با توجه به این مهم، سازگاری کشاورزان با این شرایط امری حیاتی به شمار می‌آید. در این میان، برای مواجهه کشاورزان با تغییرات اقلیمی دو رویکرد توأم و کلی وجود دارد: کاهش و سازگاری. کاهش تغییرات اقلیمی به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مربوط می‌باشد، در حالی که هدف سازگاری در درجه‌ی اول ملایم نمودن اثرات غیر قابل اجتناب ناشی از تغییرات اقلیمی است که از طریق طیف گسترده‌ای از اقدامات در یک سیستم آسیب پذیر مورد توجه قرار می‌گیرد. از آن‌جا که این دو رویکرد هم اکنون به طور جدی در دستور کار هیئت بین المللی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد قرار دارد، در این نوشتار سعی شده است تا با استناد به منابع معتبر داخلی و خارجی به رویکرد سازگاری کشاورزان در مواجه با پدیده‌ی تغییر اقلیم پرداخته شود. |
| کلیدواژه ها: |
| رویکرد سازگاری، تغییر اقلیم، کشاورزان |
| وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
