| توسعه خشکه‌کاری برنج در استان گیلان: نگرش شالی‌کاران شهرستان‌های لاهیجان، لنگرود و رودسر |
| کد مقاله : 1361-IAEEA2020 |
| نویسندگان |
|
عابد قاسم نژاد *1، عبدالمجید مهدوی دامغانی2، هادی ویسی3، محمد رضا نظری4 1دانشجوی دکتری کشاورژی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی تهران 2دانشیار گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی تهران 3استاد گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم میحطی، دانشگاه شهید بهشتی تهران 4استادیار گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی تهران |
| چکیده مقاله |
| هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش شالی‌کاران نسبت به روش خشکه کاری برنج و بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش این روش کشت در استان گیلان می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی_همبستگی است و طی پیمایش از 300 شالی‌کار مرد که با روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند انجام شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه بود و داده‌ها با استفاده از نرم-افزارSPSS و مدل پروبیت رتبه‌ایORDERED PROBIT تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که بین سن، تحصیلات، سابقه کشاورز و شغل دوم با نگرش کشاورزان نسبت به برخی گویه‌ها رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتایج رگرسیون پروبیت رتبه‌ای نشان داد بین سن، سابقه کشاورز، سطح زیر کشت، کشت دوم، نوع منبع تأمین آب و کمبود آب در طی فصل زراعی با نگرش شالی‌کاران رابطه معنی‌داری وجود دارد. مهم‌ترین عوامل بازدارنده شالی‌کاران برای پذیرش خشکه کاری نگرش منفی آن‌ها در خصوص افزایش آفات، بیماریها و علفهایهرز، مناسب نبودن آب و هوای منطقه برای خشکه کاری برنج، کاهش عملکرد شلتوک و کیفیت پخت برنج ذکر شد. کاهش مصرف آب نیز مهم‌ترین مشوق کشاورزان برای پذیرش خشکه کاری برنج بود. |
| کلیدواژه ها |
| الگوی پروبیت رتبه‌ای، برنج، خشکه کاری، نگرش کشاورزان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |