| ترویج پرورش بز در مناطق محروم روستایی و عشایری راهکاری اساسی در دستیابی به اقتصاد مقاومتی و امرار معاش پایدار (با تأکید بر شرق کشور) |
| کد مقاله : 1352-IAEEA2020 |
| نویسندگان |
|
فرهود گل محمّدی * عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند |
| چکیده مقاله |
| از ارکان اساسی در دستیابی به اقتصاد مقاومتی بهره برداری بهینه از امکانات موجود و محلی در راستای برآورده نمودن نیازهای جوامع بومی می باشد. با نگاهی به وضعیت مناطق روستایی و عشایری ایران از گذشته های دور و باستانی تا اکنون همیشه به موجودی مقاوم و پر از منفعت های گوناگون به نام بز مواجه می شویم که با استفاده از حداقل امکانات و ضعیف ترین مراتع همواره توانسته است بزرگترین خدمات را جهت امرار معاش مردم ایران داشته باشد. اسناد و مدارک و سنگ نگاره های موجود همگی نشان می دهند که بز اولین بار در کوهپایه های زاگرس بویژه در منطقه گنج دره کرمانشاه در ده هزار سال قبل از میلاد توسط جوامع محلی اهلی شده اند. در واقع گرچه این حیوان در بازار ایران کمتر از گوسفند ارزش دارد در تمامی نواحی که از دامداری امرار معاش می‌کنند به دلیل گستره محصولاتش و آسانی نگهداری بسیار مورد توجه است. بزها چیزهایی را می‌خورند که گوسفند نمی‌تواند بخورد بدین ترتیب برای فقرا در ایران و بسیاری دیگر از مناطق خشک مانند آفریقا، بز نقشِ گاو و گوسفند را تواما ایفا می‌کند. در این راستا نویسنده با توجه به مشاهدات و تجارب میدانی که در دو دهه گذشته در این زمینه داشته است و همین طور چاپ دو کتاب و مقاله انگلیسی در 2020 در زمینه پرورش بز در مناطق روستایی و عشایری ایران به بیان اهمیت این مقوله در دستیابی به اقتصاد مقاومتی و امرار معاش پایدار این جوامع بومی و محلی در مناطق محروم می پردازد. |
| کلیدواژه ها |
| بز، اقتصاد مقاومتی، امکانات موجود، روستایی، عشایری. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |