استراتژی‌های تاب‌آوری نظام آموزش عالی کشاورزی ایران در مواجهه با چالش‌های فراگیر در دوران کرونا و پساکرونا
کد مقاله : 1303-IAEEA2020
نویسندگان
Maryam Ghiasvand *
دانشگاه تربیت مدرس/دانشکده کشاورزی
چکیده مقاله
شیوع ویروس کووید ۱۹ چالشی بی‌سابقه برای جهان انسانی است. سرعت همه‌گیری و غافلگیری این ویروس تا آن حد بود که نهادهای اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و سیاسی نتوانستند مواجهه درستی با این پدیده جدید داشته باشند؛ آموزش عالی و نهاد علم، در این میانه بیش از هر نهاد دیگری درگیر وضعیت همه‌گیر (پاندمیک) ویروس کرونا است. از این‎رو است که سه پرسش فوق، برای این نهاد از دو موضع درونی و بیرونی مطرح می‌شود به این معنا که این نهاد هم باید درباره خود و مسیر آتی‌ای که باید اتخاذ کند و مکانیسم‌های بدیل برای شرایط کرونایی و پساکرونایی بیندیشد و هم نسبت خود با محیط پیرامون را مورد بازبینی و تأمل قرار دهد؛ این مقاله با هدف بررسی مبانی نظری و ادبیات تحقیق موجود در مورد تاب‌آوری آموزشی تدوین شده است. نویسنده ابتدا تبارشناسی تاب‌آوری را بررسی کرده و سپس به تاب‌آوری نظام آموزش کشاورزی در مقابله با عوارض مختلف ناشی از هر نوع چالش سیاره‌ای پرداخته است؛ در جریان بحران اخیر کرونا، این نکته آشکار شد که هیچ یک از کشورهای دنیا و نیز نهاد آموزش عالی، چنان‌که باید برای مواجهه با این چالش، آمادگی قبلی نداشته‌اند. یکی از تبعات این امر آن بود که شهروندان و نیز مسئولان از آموزش‌های لازم برای مقابله مؤثر با چالش ناشی از بیماری همه‌گیر حاصل از ویروس کووید-۱۹برخوردار نبودند؛ در نوشتار حاضر با نگاهی به بحران ناشی از این بیماری در دانشگاه‌ها، درضرورت راهبرد تأمل‌پذیرانه، همه‌جانبه‌نگر و نیز تغییرات ساختاری-کارکردی در آموزش عالی و دانشگاه‌ها تأمل شده است.
کلیدواژه ها
آموزش عالی، آینده‌نگری، کرونا ویروس‌ها، تاب‌آوری
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر