| مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی در ایران و نگاهی به تجارب سایر کشورها |
| کد مقاله : 1300-IAEEA2020 |
| نویسندگان |
|
اسما عیدی ورجوی *1، فاطمه کاظمیه2، شاپور ظریفیان3 1دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی گروه ترویج و توسعه روستایی 2استادیار گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز 3دانشیار گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز |
| چکیده مقاله |
| آب یکی از منابع طبیعی مهم در جهان می باشد که دارای نقش محوری و غیرقابل انکاری در بخشهای مختلف اقتصادی از جمله کشاورزی است. بخش کشاورزی اصلیترین و مهمترین منبع تأمین مواد غذایی دنیا به شمار می رود؛ از این رو نقش بسزایی در تأمین امنیت غذایی، اجتماعی و حتی سیاسی کشورهای جهان دارد. بنابراین، مدیریت پایدار آب به ویژه در بخش کشاورزی از الزاماتی است که باید موردتوجه برنامه ریزان کشور قرار گیرد. در این تحقیق با استفاده از مطالعات اسنادی به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی وضعیت مدیریت پایدار منابع آب در بخش کشاورزی و تجارب کشورهای مختلف در این خصوص پرداخته شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مشکل کمبود آب در بخش کشاورزی ایران فقط مربوط به تغییرات اقلیمی نیست بلکه به مقدار قابل توجهی متوجه سوء مدیریت و یا مدیریت نامطلوب در زمینه های مختلف در دو طرف عرضه و تقاضای آب و آبیاری می باشد بطوریکه از حجم آب مصرفی استفاده شده در بخش کشاورزی حدود 40درصد آن به سبب سوء مدیریت و استفاده از روش های نامناسب تلف میشود. آنچه امروزه کشور به آن نیازمند است مدیریت صحیح عرضه، تقاضا و مصرف آب می باشد لذا توجه به مدیریت صحیح منابع آب و افزایش کارایی مصرف آب در جامعه به طور عام و در بخش کشاورزی که دارای بالاترین میزان مصرف آب در جهان است و نیز ارتباط مستقیم این بخش با آب و طبیعت که به شدت از تنش های آبی تاثیر می پذیرد به طور خاص، امری ضروری است. |
| کلیدواژه ها |
| تقاضا، حفاظت منابع آب، عرضه، مدیریت پایدار |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |