| اکوتوریسم ابزاری برای نیل به توسعه پایدار |
| کد مقاله : 1283-IAEEA2020 |
| نویسندگان |
|
بهنوش ستوده * ترویج و آموزش، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان |
| چکیده مقاله |
| اکوتوریسم، گردشگری مبتنی بر طبیعت است که شامل لذت بردن از طبیعت، درک محیط و فرهنگ محلی است. بسیاری از عوامل طبیعی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی در انتخاب محل بر فعالیت‌های اکوتوریسم تأثیر می-گذارد. در اکوتوریسم تمرکز در درجه اول بر تجربه و یادگیری در مورد طبیعت، چشم‌انداز آن، گیاهان، جانوران و زیستگاه‌های آن‌ها و هم‌چنین آثار باستانی فرهنگی می‌باشد. در عین حال، نیاز است اکوتوریسم حفظ طبیعت و بهبود جوامع محلی را تضمین نماید تا محیط زیست و گردشگری پایدار شود. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از اکوتوریسم به‌عنوان ابزاری برای دست‌یابی به توسعه پایدار استفاده می‌شود و از جمله آن را در استراتژی‌های اقتصادی و حفاظتی به‌کار می‌برند. روند اکوتوریسم در راستای توسعه پایدار شامل مجموعه‌ای از ویژگی‌های طبیعت است که در نتیجه فعالیت‌های گردشگری دنبال می‌شود، که از یک سو تعیین‌کننده پیچیدگی و تعامل با محیط زیست و سایر بخش‌های اقتصاد، اهمیت و تنوع روابط اجتماعی است و از سوی دیگر ویژگی‌های توسعه پایدار را مشخص می‌کند. مقاله حاضر با استفاده از مطالعه کتابخانه‌ای و منابع اینترنتی به بررسی اصول و چالش‌های اکوتوریسم پرداخته و به توصیف و تشریح نقش اکوتوریسم در توسعه پایدار می‌پردازد. |
| کلیدواژه ها |
| اکوتوریسم، بوم‌گردی، توسعه پایدار، گردشگری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |