نابرابری های منطقه ای چالش کلیدی توسعه یافتگی روستایی |
کد مقاله : 1181-IAEEA2020 |
نویسندگان |
زینب اسدی * دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان |
چکیده مقاله |
یکی از ویژگیهای کشورهای در حال توسعه، تمرکز شدید و عدم تعادل است زیرا تمام امکانات، خدمات و قدرت در یک یا چند منطقه تمرکز مییابد و سایر مناطق به صورت حاشیهای عمل مینمایند. برای ایجاد تعادل و برابری، بحث برنامهریزی منطقهای مطرح شده و توسعهیافتگی به عنوان یک مؤلفه اصلی در برنامهریزی منطقهای محسوب شده است. بنابراین توجه برنامهریزان به این مورد بسیار بالا میباشد. برای دستیابی به سطح بالای کیفیت زندگی، توجه به توسعهیافتگی مناطق یک امر ضروری است. در برنامهریزی منطقهای، بررسی و شناخت وضعیت سطوح مختلف جغرافیایی، قابلیت و تنگناهای آنها از اهمیت ویژهای برخوردار است. امروزه آگاهی از نقاط قوت و ضعف نواحی جهت ارائه طرحها، برنامهها و سیاستگذاریها لازم است. در این راستا استفاده از شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کالبدی، بهداشتی و غیره میتواند معیاری مناسب برای تعیین جایگاه نواحی از نظر توسعهیافتگی باشد، آمایش سرزمین به عنوان یک سند بالادستی زمینه اصلی تهیه برنامههای توسعه اقتصادی، اجتماعی منطقهای را فراهم میآورد و ابزار اصلی تلفیق برنامهریزیهای اقتصادی و اجتماعی با برنامهریزیهای فیزیکی و فضایی خواهد بود.کاهش نابرابریها و گسترش عدالت سرزمینی در بستر گفتمان توسعه، اهمیت مطالعات آمایش سرزمین را دو چندان میکند. این پژوهش که به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانهای و سایتهای اینترنتی تهیه شده تلاش دارد با ذکر مفهوم نابرابریهای منطقهای چالش کلیدی توسعهیافتگی روستایی را ارائه نماید. |
کلیدواژه ها |
توسعه روستایی، توسعه متوازن، برنامهریزی منطقه ای، آمایش سرزمین |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |