| مدل مفهومی توسعه زمین پایه کشت گندم |
| کد مقاله : 1013-IAEEA2020 |
| نویسندگان |
|
عباس سحرخیز *1، ایرج ملک محمدی2، غلامحسین زمانی3 1دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران 2گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران.ایران 3عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز |
| چکیده مقاله |
| روند توسعه بخش کشاورزی ایران متأثر از سیاست های مبتنی بر رشد اقتصادی، نوسازی صنعتی، انتقال فن‌آوری، تاکید بر افزایش تولید و صادرات، بدون توجه به آمایش، استعداد و قابلیتهای زمین، منجر به ناپایداری بخش‌کشاورزی و در نتیجه عدم دستیابی به هدف خود که همان خودکفائی است گردیده و این به دلیل نبود الگوئی زمین پایه و مناسب برای توسعه کشت محصولات که محل هر چیزی را بر روی زمین یا فضای فیزیکی با توجه به شرایط مناطق مختلف مشخص کند می باشد. این تحقیق با رویکرد ظرفیتگرا و هدف طراحی مدل زمین پایه توسعه کشت گندم و با دیدمان کیفی انجام شد. برای گرد آوری داده ها از مطالعات اسنادی استفاده شد. پردازش داده ها با نرم افزار MAXQDA منجر به استخراج 92 مفهوم و کد باز، و 27 مقوله فرعی در قالب 3 سویه یا مقوله اصلی شد. یافته های تحقیق نشان دادند که سویگان اصلی توسعه زمین پایه کشت گندم متشکل از عامل های اقتصادی با 10 متغیر و عامل های اجتماعی با 7 متغیر و عامل های محیطی با 10 متغیر می باشند. |
| کلیدواژه ها |
| آمایش، زمین پایه، توسعه کشت گندم، رویکرد ظرفیتگرا، مطالعات اسنادی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |