شناسایی و رتبه‌بندی راهکارهای کاهش گاز گلخانه ای در راستای کشاورزی کم کربن(مورد مطالعه زاگرس میانی اقلیم 2)
کد مقاله : 1374-IAEEA2020
نویسندگان:
مریم روستایی1، علی اسدی *2، خلیل کلانتری3
1دانشجوی دکتری - گروه مدیریت و توسعه کشاورزی- دانشگاه تهران
2استاد گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
3دانشگاه تهران
چکیده مقاله:
بخش کشاورزی منبع مهم انتشار گازهای گلخانه‌ای است که اثر سوء اولیه این اتشار تغییراقلیم می‌باشد. از این رو، در بخش کشاورزی راهبردهای کاهشی به منظور کاهش تغییرات اقلیمی ضروری است. از طرفی امروزه، اقتصاد کم-کربن جهت مقابله با مسائل تغییرات اقلیمی، به صورت یک الگوی جدید توسعه گسترش یافته است. کشاورزی کم-کربن الگوی خاصی از عملیات تجارت و تولید کشاورزی، با کمترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و حداکثر مزیت اقتصادی است. لذا هدف کلی از این پژوهش، بررسی و رتبه‌بندی راهکارهای کاهش گاز گلخانه‌ای در راستای کشاورزی کم کربن در زاگرس میانی اقلیم 2 بود. تحقیق بر مبنای هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری را کشاورزان کوچک مقیاس زاگرس میانی اقلیم 2 تشکیل می دادند. نمونه‌ای 320 نفری با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه بود که روایی آن توسط کارشناسان و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (96/0)تایید شد. جهت رتبه‌بندی راهکارها، اطلاعات پرسشنامه جمع‌آوری گردید و توسط روش‌های آماری توصیفی و استنباطی و آزمون فریدمن و با استفاده از نرم افزار SPSS، داده‌ها مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌های پژوهش نشان داد، بیشترین میزان بکارگیری با میانگین رتبه 4، به راهکار حفظ کاربری اراضی تعلق دارد و پس از آن راهکار مدیریت بقایای گیاهی با میانگین رتبه 84/3 و راهکار استفاده از بیوچار با میانگین رتبه 61/3 در اولویت‌های بعدی قرار دارند. در نهایت بر اساس یافته‌های تحقیق، پیشنهادهایی ارائه شد.
کلیدواژه ها:
کشاورزی کم کربن، راهکارهای کاهش گاز گلخانه ای، زاگرس میانی
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است