استراتژی‌های تاب‌آوری آموزشگران در نظام آموزش عالی کشاورزی
کد مقاله : 1341-IAEEA2020
نویسندگان:
Maryam Ghiasvand *
دانشگاه تربیت مدرس/دانشکده کشاورزی
چکیده مقاله:
آموزشگران در نظام آموزش عالی کشاورزی، تاثیر فراوانی بر اثر بخشی سایر اجزا و عملکرد مجموعه نظام دارند. نگرشی به تگناها و مسائل نظام آموزش کشاورزی کشور نشان می‌دهد که تاب‌آور نبودن آموزشگران و نقصان قابلیت‌های آموزشگری آنان، از جمله معضلات گریبانگیر نظام آموزش کشاورزی محسوب می‌گردد. تاب‌آوری ویژگی مهم، تاثیرگذار و قابل کسبی است که آگاهی آموزشگران نسبت به آن و به‌کارگیری روزمره‌اش می‌تواند آن‌ها را گام‌ها به جلو حرکت دهد و به دنبال آن فراگیران تاب‌آوری را تربیت کند که با وجود چالش‌ها و مشکلات موجود در مسیر دستیابی به اهدافشان با انگیزه ادامه دهند و فضای کلاس درس برایشان دوست داشتنی و شوق برانگیز باشد؛ چنین تحولی تحقق نخواهد یافت، مگر اینکه طرز تفکر و عمل مدیران و کارگزاران نظام‌های آموزشی به ویژه آموزشگران تحول یابد. آموزشگرانی کارآمد و اثر‌بخش‌اند که به با بینشی هنرمندانه و اقتضای محیطی را فراهم سازد که به جای انتقال اطلاعات و تحمیل اندیشه، احساس امنیت، شایستگی، خودکنترلی، وخودتحولی را در فراگیران تقویت کند تا آنها بتوانند شخصا معمار تعلیم و تربیت خود باشند. هدف پژوهش حاضر به کاربردن مدل مفروض چهارچوب تاب‌آوری در آموزش قبل از خدمت آموزشگران و پیامد تاب‌آور شدن آموزشگران تازه کار تحصیلی است. بر این اساس نتیجه‌گیری می‌شود که افزایش تاب‌آوری آموزشگران موجب افزایش کیفیت زندگی آنان خواهد شد. آموزشگرانی که از تاب‌آوری بیشتری برخوردار باشند، تمایل بیشتری به زنده و پویا نگهداشتن مدرسه، دانشگاه و فرهنگ عمومی جامعه دارند و از پرداختن به امور مدرسه، دانشگاه لذّت می‌برند.
کلیدواژه ها:
انعطاف‌پذیری، تاب‌آوری آموزشگران، آموزشگران پیش خدمت، آموزشگران تازه کار
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است