پایداری مدیریت منابع آب کشاورزی و بهینه سازی الگوی کشت
کد مقاله : 1337-IAEEA2020
نویسندگان:
بتول فولادی هلیله *1، صادق رحمانی2
1رئیس اداره ترویج و تشکلها
2دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
چکیده مقاله:
آب از عوامل اصلی و مؤثر در فعلیت بخشیدن به عنصر انسان در محیط می‌باشد و رابطه انسان با محیط طبیعی بدون توجه به ذخایر آب و یا منابع قابل‌دسترسی بدان از نظر کاربردی، فقط می‌تواند رابطه‌ای یک جانبه و بی ریشه باشد. از سویی دیگر، با توجه به شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک ایران، محدودیت منابع آب مهمترین مانع در توسعه ی کشاورزی پایدار در بخش وسیعی از کشور به شمار می رود.کمبود منابع آب، علاوه بر کند کـردن رونـد توسعه کشاورزی، باعث زیان هایی نیز در آینده خواهد شد. پیاده سازی نظام بهـره وری آب کشـاورزی در سـاختار مـدیریت آب کشور، یکی از راهکارهای توصیه شده می باشد. لذا برای جلـوگیری از بحران، باید به سمت مدیریت تقاضای آب از جمله به سمت تغییـر در الگوی کشت حرکت کرد. تغییر الگوی کشت فعلی به الگوی کشت بهینه، یکی از اصلی ترین محورهای راهبرد بهبود شیوه های مدیریت کشاورزی برای مدیریت راهبردی نقاضای آب کشاورزی است. از این‌رو، برنامه‌ریزی مناطق زیرکشت و تعیین الگوهای بهینه آن برای مدیریت سامانه‌های تولیدی کشاورزی، به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک که از کمبود آب رنج می‌برند و عدم ‌قطعیت برنامه‌های زراعی در آن از احتمال بیشتر برخوردار است، امری ضروری می‌باشد. در این نوشتار علاوه بر تعریف مفاهیم مهم الگوی کشت و مدیریت آب، مولفه های اثر گذار بر تعیین الگوی بهینه کشت و راهکارهایی برای ترویج الگوی کشت مناسب و بهره برداری بهینه از منابع آب ارائه گردیده است.
کلیدواژه ها:
پایداری کشاورزی، بهینه سازی، الگوی کشت، مدیریت آب
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است