شناسایی نشانگرهای پایداری نهادی کشاورزی خانوادگی خرده‌پا
کد مقاله : 1247-IAEEA2020
نویسندگان:
مختار بهادری *1، شاپور ظریفیان2
1دانش آموخته دانشگاه تبریز
2دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
چکیده مقاله:
واحدهای بهره‌برداری کشاورزی خانوادگی کوچک‌-مقیاس در بخش کشاورزی ایران با زندگی بخش عظیمی از جمعیت روستایی کشور عجین می‌باشند و از این رو، شناسایی و حل مسائل پایداری این نظام ضرورتی برای پایداری بخش کشاورزی و جامعه‌ روستایی کشور به‌شمار می‌رود. بی‌تردید هر یک از انواع نظام‌های بهره‌برداری کشاورزی ویژگی‌های خاص خود را دارند، بنابراین شناسایی و بهره‌گیری از نشانگرهایی که برای سنجش پایداری نظام بهره-برداری کشاورزی خانوادگی کوچک‌-مقیاس مناسب باشد، می‌تواند بخشی از خلاء نسبی اطلاعات و دانشی که در این خصوص وجود دارد را مرتفع سازد. نیل به این مهم هدف اصلی تحقیق حاضر بوده است. این تحقیق ماهیتی اکتشافی دارد که در اجرای آن از مطالعات اسنادی و از روش دلفی فازی استفاده شد. جامعه‌ آماری متخصصان دانشگاهی، مؤسسات تحقیقاتی و دستگاه‌های اجرایی کشور بودند که تعداد 15 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه‌‌ نیمه‌ساختارمند برای دور نخست و پرسشنامه‌ ساختارمند برای دورهای دوم و سوم بود که در آن‌ها از طیف لیکرت پنج گزینه‌ای استفاده شد. تبدیل عبارت‌های کلامی به اعداد فازی مثلثی با استفاده از یکی از طیف‌های فازی رایج صورت گرفت. بر اساس نتایج تحقیق، از میان 28 نشانگر مستخرج از مطالعات اسنادی و پیشنهادی پانل متخصصان تعداد 7 نشانگر برای سنجش پایداری نهادی کشاورزی خانوادگی کوچک‌-مقیاس ایران معرفی شدند.
کلیدواژه ها:
روش دلفی فازی، کشاورزی خانوادگی، نشانگرهای پایداری، نظام بهره‌برداری کشاورزی
وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است